Tilly van Wijk is het nieuwste bestuurslid van Internationaal Filmfestival Assen (IFA), waarmee het bestuur op zes leden komt. ‘Ik viel met mijn neus in de boter. Als nieuwkomer mocht ik gelijk het 40-jarig jubileum van IFA mee vieren. En wát voor een jubileum: prachtige films van en over vrouwen, bezocht door het hoogste bezoekersaantal ooit! En als klap op de vuurpijl maakten ook nog eens driehonderdvijftig jongeren kennis met het thema vrouw en film. Hoe mooi kan een start bij het IFA zijn? Zowel het thema vrouw en film als de filmeducatie draag ik een warm hart toe. Ik vind het fijn om daar in de toekomst aan bij te kunnen dragen als lid van het bestuur en ik kijk uit naar de samenwerking met alle betrokkenen’.
Tilly werkte lang als bestuurder in verschillende onderwijsinstellingen in het Noorden en de Randstad, en keerde na haar pensionering terug naar Drenthe. Tijdens haar studie pedagogiek in Utrecht maakte ze kennis met film. In deze tijd was ze ook actief in de vrouwenbeweging. Jarenlang werkte ze door heel Nederland als leidinggevende in de zorg, waarna ze uiteindelijk haar plek vond in het onderwijs. IFA is in 2019 begonnen met het aanbieden van filmeducatie, waar Tilly enthousiast over meedenkt: ‘Als bestuurslid van IFA hecht ik veel waarde aan filmeducatie. Jonge mensen leren hoe beeldtaal in films, maar ook in sociale media, hun denken over de wereld beïnvloedt, is van groot belang’. Komend jaar werkt IFA op het gebied van filmeducatie samen met verschillende instanties in de drie noordelijke provincies, die in kaart brengen wat de vraag is van verschillende onderwijsorganisaties. IFA gaat scholen ondersteunen en stimuleren in (verdere) ontwikkeling van filmeducatie. ‘Allereerst door zelf aanbod voor jongeren vorm te geven en aan te sluiten bij de behoefte van scholen. De eerste contacten met twee grote scholengemeenschappen in Assen zijn gelegd. Een mooi startpunt, dat in de toekomst kan worden uitgebreid over de hele provincie.’
De films waar Tilly van houdt? ‘Vooral films die mijn perspectief op de werkelijkheid verdiepen of op zijn kop zetten. Dat is ook één van de redenen waarom ik de IFA openingsfilm Antigone met Nahéma Ricci in de hoofdrol zo prachtig vond. Antigone probeert haar familie te redden van deportatie met een waanzinnig plan. Ze zet zich in om het menselijke te laten overwinnen van de onverschilligheid in de systemen die zij op haar pad tegen komt. Het deed me beseffen dat de problemen die vluchtelingen tegenkomen vele malen groter zijn dan ik me dagelijks realiseer, en zij onze empathie en medemenselijkheid steeds meer en harder nodig hebben. Een andere IFA-film die ik erg mooi vond: Babyteeth. Zestienjarige puber Mila heeft kanker en een vriendje met een destructieve verslaving. Het roept direct de behoefte op aan een liefdevolle maar stevige interventie van de ouders. Maar dat doen deze ouders niet. Ze besluiten hun dochter de liefde van haar korte leven te gunnen. Ik bleef achter met het gevoel dat zij een liefdevol, moedig, moeilijk en verdrietig besluit hadden genomen. Zo kan het ook. Het heeft hen allemaal veel meer gegeven.’
Tilly besluit: ‘Deze films geven andere inzichten, verruimen je eigen blik. Dat geldt ook voor de aandacht die IFA geeft aan het vrouwelijke perspectief en de manier waarop ze diversiteit hoog in het vaandel draagt. Zaken die ik van groot belang vind om deze samenleving mooi en liefdevol te houden’.