Hoe is het vergaan met The Origin of Trouble sinds de release in 2016?
‘De film heeft een buitenlandse carrière met internationale prijzenselecties en nominaties. Inmiddels hebben we meer dan vijftien internationale prijzen gewonnen en zaten we in de voorselectie van de Oscars. Sinds het eindexamenfestival in 2016 hebben we een fijne start, daar wonnen we al diverse prijzen voor beste documentaire. Ook kreeg ik dat jaar een wildcard van het Filmfonds om een project te ontwikkelen met een groot budget. Tot nu toe zijn, door het succes van de eindexamenfilm, zoveel andere dingen op mijn pad gekomen dat ik daar nog niet aan toe ben gekomen. Ik heb nog geen moment gehad dat ik dacht: wat moet ik nu gaan doen?’
Wat voor film is The Origin of Trouble?
‘Met deze film studeerde ik af aan de Filmacademie als documentaire-regisseur, samen met een crew studenten uit andere richtingen zoals camera-techniek en productie. Het gaat over mijn eigen familie, het is een ego-document. Mijn vader is een Canadese filmmaker en verstokte hippie met wie ik niet actief samen heb geleefd. In mijn film ga ik met hem en andere familieleden, zoals mijn moeder, halfzusjes, broer, ex-stiefmoeder en ex-stiefvader op zoek hoe dat zo gekomen is.’
Wat is het belang van het stellen van vragen in het documentaire-genre?
‘Interviewen is iets wat ik vaak doe, daardoor ben ik goed geworden in het bedenken van vragen. Zowel in mijn vrije werk als in commerciële projecten zoek ik naar de kwetsbaarheid en gevoeligheid van mensen. Kan het publiek zich in hen verplaatsen? Als kijker lukt dat makkelijker wanneer ze zien hoe andere mensen leven en zich daarbij voelen.’
Kwetsbaarheid en gevoeligheid worden vaak geassocieerd met vrouwelijke eigenschappen. Denk je dat dit specifiek thema’s zijn voor vrouwelijke filmmakers?
‘Op zoek gaan naar wat mensen beweegt is een essentieel onderdeel van film maken. Nieuwsgierig zijn, op zoek gaan naar uitersten… er zijn veel manieren waarop je daar kunt komen. In een interview is het belangrijk dat mensen het gevoel hebben dat ze iets aan je durven te vertellen op een kwetsbare manier. Een voorwaarde daarvoor is jezelf ook kwetsbaar opstellen en dat je meevoelt met een ander. Volgens mij zijn dat vooral menselijke eigenschappen en thema’s.’
Hoe is het om een vrouwelijke filmmaker te zijn?
‘Ik hoop dat het niet lang duurt voordat er net zoveel mannelijke als vrouwelijke regisseurs zijn. Op de academie zijn er nog steeds meer mannen dan vrouwen, dat zou best 50/50 mogen zijn. Er zijn in Nederland een hoop grote vrouwelijke regisseurs om tegenop te kijken.
In het algemeen zijn er meer mannen die fictie-regisseur zijn en heerst het beeld dat zij beter in staat zijn om leiding te nemen over een grotere crew. Dat is volgens mij een achterhaald idee, man en vrouw zijn op alle niveaus gelijkwaardig. Het gaat erom jij jezelf als regisseur serieus neemt. Filmmaken vraagt om toewijding en dat heeft niets met mannelijke of vrouwelijke kwaliteiten te maken.’